kerstfeest en stereotypes

dinsdag 30 december. Hoog tijd voor een update van onze kant.
We hebben hier kerstfeest gevierd op zn Filippijns. Dat is net als bij ons, lekker eten en drinken. Maar vooral ook een feest van geven. Familie en buren komen langs en krijgen dan vaak 20 of 50 peso (54 P = 1 Euro).
Als je 'Ninong' of ' Ninang' bent (Peetouders) , dan geef je wat meer.
Kerkbezoek op 1e Kerstdag was mooi, alhoewel de dienst in Tagaloc was. Op een overheadprojector werd de tekst getoond, dat was leuk.
Gedurende de gehele dienst kwamen er nog mensen binnen, of bleven half in de ingang hangen.

Voordat we het wisten was de Kerst weer voorbij. Een tweede kerstdag hebben ze hier niet. We werden verrast door de buren (ook familie) die een dagje naar Banana-Island gingen. Wij konden mee. Voor mijn gevoel reed de auto de verkeerde kant op (van de kust af), maar het kwam goed. Banana-Island bleek geen Eiland te zijn, maar een Oase midden in de bergen, omlijst door honderden bananenbomen. Lennard was gelijk het middenpunt van de belangstelling, want lokale kinderen van een bergstam vonden zo'n blanke jongen wel heel bijzonder. Ik kreeg de kans om een foto te maken van Lennard met zn nieuwe vriend.Hij kon niet stoppen met lachen. Het water was heerlijk verkoelend en er werd natuurlijk volop gebarbecued en rum en bier gedronken. Prachtige dag.

Na een dag niks, stond het volgende al weer op het programma. Liza had een feest georganiseerd voor haar ' batch' , haar studiegenoten van vroeger. Vorige keer hadden we dat ook gedaan. Ditmaal gekozen voor een ' Resort' (echt 1-sterrenresort, maar mooie omgeving) vlak om de hoek. Natuurlijk werd er een varken geslacht. Behalve lekker (Lechon is het nationale gerecht (http://nl.wikipedia.org/wiki/Lechon), geeft zo'n varken aan dat je een bepaalde status hebt en dat is belangrijk. Het zwembad werd speciaal voor ons voorzien van nieuw water, zodat ook de kids een fijne dag hadden.

We hadden het zo gepland, dat de dag na dit feest een strand-dag zou worden. Het eten dat zou overblijven zou dan meegaan. Er bleef echter niet veel over, want het meeste wasverdeeld in kleine plastic zakjes en bakjes. Veel mooier ook. De stranddag (Subic Bay) was een succes. Lennard is bijna niet weggeweest van het water. De buren die ons meenamen naar Banana-Island, gingen nu met ons mee. Prachtige dag.
De titel stereotypes slaat terug op het beeld dat je hier aan het strand ziet. Veel blanke mannen met Filippijnse vrouwen.
Ze zien er allemaal hetzelfde uit die mannen, groot / bierbuik / tattoo en vaak wat kaal. Leeftijd rond de 60. Hun ' vriendinnen' zijn vaak tientallen jaren jonger. Irritante aanblik. Ik weet nog dat dit in Thailand nog veel meer het geval was.
Voor mij een reden om mijn beginnende rondingen met kracht tegen te gaan, hier wil ik belist niet op lijken. Ga wel even bij mijn broer in beraad hoe enig overtollig vet in spieren om te zetten.

Qua gewicht gaat het trouwens de goede kant op, alhoewel op een minder wenselijke manier. Enkele waarschuwingsschoten waren de voorbode van een kleine buikgriep. Gelukkig gaat t inmiddels wat beter, want op locatie poepen is vaak geen pretje. Er wordt verwacht dat je boven de pot hangt en wc papier is er niet. Hebben Lennard geleerd dat je hier geen mietje moet zijn en hij is er inmiddels aan gewend (thuis bij moeders hebben we trouwens wel een fijne wc met papier).

Op naar oud-nieuw. Het vuurwerk ligt hier inmiddels in grote aantallen op de markt, de voorbereidingen in de keuken lopen. We zijn er nog lang niet flauw van, maar zitten inmiddels wel in de laatste week.
Hopelijk maken jullie er ook een mooie jaarwisseling van, vanaf hier alvast al het beste gewenst in 2015. Wij zijn daar iets eerder beland dan jullie. Als bij jullie het nieuwjaar ingeluid wordt, zijn wij al bijna weer wakker.

groeten vanaf hier!